ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' กะตั้ก, กะตั้ก ๆ '

    กะตั้ก, กะตั้ก ๆ  หมายถึง (ปาก) น. กองใหญ่, จำนวนมากมาย, เช่น เขามีเงินเป็นกะตั้ก ๆ.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • กะตัง

    น. การขึ้นเกล็ด.

  • กะตังมูตร

    [-มูด] น. ปัสสาวะที่ขึ้นเกล็ดที่ผิวหน้า.

  • กะตังกะติ้ว ๑

    น. น้ำยางที่ได้จากไม้เถาหลายชนิดในวงศ์ Apocynaceae เช่นมวก (Parameria barbata Schum.) กะตังกะติ้ว หรือ คุยช้าง(Willughbeia edulis Roxb.) และ ตังติ้ว (Urceola esculenta Benth.).

  • กะตังกะติ้ว ๒

    น. ชื่อไม้เถาชนิด Willughbeia edulis Roxb. ในวงศ์Apocynaceae มีน้ำยางขาว, คุยช้าง ก็เรียก.

  • กะตังใบ

    น. ชื่อไม้พุ่ม ๒ ชนิด ในสกุล Leea วงศ์ Leeaceae คือ ชนิดL. indica (Burm.f.) Merr.ใบเป็นใบประกอบ ใบย่อยรูปไข่ปลายแหลม ดอกเล็ก สีขาวอมเขียว ออกเป็นช่อตามยอดผลสีเขียว ใบใช้ทํายาได้, กะดังบาย ก็เรียก; และชนิด L. rubra Blume ex Spreng. ดอกมีก้านช่อ ดอกและผลสีแดง, เขือง ก็เรียก.

  • กะต่า

    (ถิ่น-อีสาน) น. ตะกร้า, ตะกร้ามีหูหิ้ว; หูก.

  • กะต๊าก

    ว. เสียงไก่ตัวเมียร้องเมื่อตกใจหรือออกไข่.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒