ค้นหาหมวดอักษร ก

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' กะตั้ก, กะตั้ก ๆ '

  กะตั้ก, กะตั้ก ๆ  หมายถึง (ปาก) น. กองใหญ่, จำนวนมากมาย, เช่น เขามีเงินเป็นกะตั้ก ๆ.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• กะตัง

  น. การขึ้นเกล็ด.

• กะตังมูตร

  [-มูด] น. ปัสสาวะที่ขึ้นเกล็ดที่ผิวหน้า.

• กะตังกะติ้ว ๑

  น. น้ำยางที่ได้จากไม้เถาหลายชนิดในวงศ์ Apocynaceae เช่นมวก (Parameria barbata Schum.) กะตังกะติ้ว หรือ คุยช้าง(Willughbeia edulis Roxb.) และ ตังติ้ว (Urceola esculenta Benth.).

• กะตังกะติ้ว ๒

  น. ชื่อไม้เถาชนิด Willughbeia edulis Roxb. ในวงศ์Apocynaceae มีน้ำยางขาว, คุยช้าง ก็เรียก.

• กะตังใบ

  น. ชื่อไม้พุ่ม ๒ ชนิด ในสกุล Leea วงศ์ Leeaceae คือ ชนิดL. indica (Burm.f.) Merr.ใบเป็นใบประกอบ ใบย่อยรูปไข่ปลายแหลม ดอกเล็ก สีขาวอมเขียว ออกเป็นช่อตามยอดผลสีเขียว ใบใช้ทํายาได้, กะดังบาย ก็เรียก; และชนิด L. rubra Blume ex Spreng. ดอกมีก้านช่อ ดอกและผลสีแดง, เขือง ก็เรียก.

• กะต่า

  (ถิ่น-อีสาน) น. ตะกร้า, ตะกร้ามีหูหิ้ว; หูก.

• กะต๊าก

  ว. เสียงไก่ตัวเมียร้องเมื่อตกใจหรือออกไข่.